Dili pa lang dugay gisaulog ang piyesta sa publikano nga nahimong ebanghelista nga si San Mateo ang iyang pagdapit kang Jesus ug sa mga tinun-an niini ngadto sa iyang panimalay ang nakahaling og dakong kalagot sa mga Pariseo ug mga Magtutudlo sa Balaod nga niisip niyang kaabin sa mga makasasala ug sa mga hugaw sa katilingban. Ning paagiha, nahimong daw giyubit gyud siya. Kini tungod sa mga mosunod nga rason:
1. Una, ang mga kobrador sa buhis nangalagad sa mga Romanhon nga maoy ni appoint kanila aron mamahimo silang mga ahente o dili ba kaha mga chief tax collectors.
Alang sa mga kaigsuonan nilang Judio mga traydor sila sa ilang kaugalingong nasud.
2. Ikaduha, sanglit ang opisina sa pagka publikano mahimo mang mabayran natural kun ang tawo ni-invest og capital ang mangita gyud og return of investment. Mao nga mahimong tuboan na lang sa paagi nga dili makatarunganon ang ahente o ang publikano.
Sa ato pa usa na kini ka balansayon sa korupsiyon nga maoy nagnudnod sa kadaghanan ngadto sa tumang kalisdanan gumikan ning maong kaboang.
Ang atong Ginoo nipili kang Mateo dili tungod sa iyang kaugalingong pahanungdan kondili tungod kay nakita niini ang bili sa tawo nga iyang gitawag aron mamahimong iyang tinun-an. Nagpasabot kini nga:
1. Kun ang Ginoo na gani ang mohatag sa iyang pagsalig iya kining ihatag sa kinatibuk-an gayud.
2. Ang Ginoo dili magsapayan sa bulok sa atong panit ug sa atong katakus. Kay ang bisan unsang paningkamot nga tawhanon kun wala ang grasya, wala gihapoy kapuslanan.
3. Ang mahinungdanon ng mosalig lamang kita nga ang tanan mamahimong mahimutang lamang sa hustong dapit segun sa gilatid nga panahon sa Dios alang sa matag usa kanato.
Nobody is accident, matag usa kanato dunay pulos ug kaugalingong destino ning panaw nga kalibutanon diin naglagsik usab kita padulong sa atong panaw nga langitnon.