Ang sugang dagitab maoy nihimo sa matag tawo nga busy kaayo sa daghang mga buluhaton hangtud nga makalimtan ang mas bililhon nga bahin sa kinabuhi ug kana mao ang atong kaugalingong kahimtang ingon man ang mga tawong nahimong kabahin sa atong hinulmang kinabuhi.
Subo lang palandungon nga gumikan ning maong dagitabnong panahon ug sa paspas nga internet connection, nahimong daw sa convenient na lamang ang pag-junk og tawo aron mas pilion ang laing mga tawo nga kun buot hunahunaon utro pud nga way ayo. Mga tawo nga angayang hiposon kay lagi maoy mopupho sa mga ani nga wala nila hagoi.
Tugnaw ang kagabhion ug bugtong mga gangis lamang ang nibalda sa hinanok nga pahuway sa matag tawo samtang ako nahimong nagtukaw nga maampoon samtang gisud-ong ko ang siga sa matag kandila nga maoy nagsilbing bulok sa masulob-ong gabii sa pagbangotan.
Bisan gani ang mga huni sa requiem sa kakaraanan mao man ang nikuyanap sa akong galamhan.
Sulub-on gyud ang maong gabii sama sa akong kaugalingong pagbati nga daw ikamatay ko. Apan ning panahona mahimong atong puy-an sa daklit ang kahimtang sa kasakitan kini aron sa umaabot mamasin kita nga mahanaw na gyud sa hingpit ang tanan.
Apan nitulo ang mga lugas sa mga luha sa akong nagluya nga mga mata. Kini tungod kay akong nasuta nga kusog kaayo kong manguwenta apan wala gani nako kwentaha kun unsa kaayo sa Ginoo sa akong kinabuhi.
Wa pa siya dili unta ko pari karon. Ang iyang presensiya sa akong kinabuhi nakapahigmata kanako sa daghanang mga higayon diin nahimo akong pasaway kaniya bisan gani sa akong pagpangalagad.
Apan ang iyang grasya anaa, naglihok ug naghimo kanakong buhi sa kanunay. Nihilom ko ug gipahiran ko ang akong mga luha ginamit ang panyo diha sa breviaryo.
Ug kun bisan pa man gidid-an ang matag simbahan ning panahon sa coronavirus padayon gihapong ihalad ang sakripisyo nga maghatag sa Dios og kahimayaan gikan sa pagsubang sa adlaw hangtud na sa iyang pagsalop.