Kini ang pulong nalibkas sa iyang baba human sa pagsaulog sa Santos nga Misa pahinungod sa iyang paryente nga namatay. Tiguwang na kini ug gani makaingon ta nga mas maayo na lang nga nakapahuway siya gikan sa maong kahimtang. Dili baya lalim ang nasinati niyang kalisdanan ug kasakitan sa dihang siya nagmasakit. Sa laing bahin, ang angayan natong pasalamatan mao nga nakadawat siya sa katapusang sakramento sa wala pa siya mopanaw. Nahilogan man siya sa Santa Lana ug pila ka adlaw gikan adto nipanaw siya. Sa matag higayon nga kita mag-ampo, mag-ampo kita dili tungod kay duna kitay gipangayo. Mag-ampo kita tungod kay daghan kaayo kita og angay pasalamatan sa Dios. Atong pasalamatan una sa tanan ang atong kinabuhi. Bisan pa man lisud man tuod ang kinabuhi apan gihatagan gihapon kita og kahigayonan nga magpakabuhi.
Ikaduha, kay bisan pa man kun yano ra ang atong gikaon apan duna gihapon kitay makaon. Ikatulo, mao nga lisud man tuod ang panudlanan apan daghan kita og kahigalaan nga nahimong mahinungdanong kabahin sa atong panaw.
Padayon nila kitang gidasig ug giamuma. Padayon kita nilang gipangga ug gipakitaan og kaayo taliwala sa atong mga kahuyangan. Sa laktod gipanalanginan gihapon kita bisan tunglo alang nato ang atong palibot.
Kun ugaling ang imong pag-ampo wala pa dungga tingali nagpasabot kini nga gipanalipdan ka sa Dios gikan sa mga dautang mahitabo sa imong kinabuhi. Ayaw laina nga dugay kaayo mahatag ang imong giampo kay dunay giandam nga mas nindot pa kay sa imong gidahum.
Samtang dunay pahiyom nga mobathay sa imong panagway nga gilaay anaa pa gihapon ang paglaum. Busa pasalamat lang sa gihapon. Himoa kining batasan nga matag karon ug unya ikaw magpasalamat. Kay pinaagi lamang niini mamahimong mabulokon ang matag paningkamot nimo.