Anaa gyud ang pag-antos. Ang uban wa tuyoa, samtang ang uban tinuyoan nato. Apan bisan pa niana, matag pag-antos mahimong kahigayonan sa pagkat-on, labi na kon sa kinabuhi nahimo kitang mapasagaron.
Daghan ang mga pagtulon-an nga atong mapupo sa panahon sa kapaitan. Usa na niini ang pag-angkon nga dunay Dios ug mga higala nga kanato mounong bisan pa man kon hilom sila sa mga hitabo. Ang mahinungdanon nga anaa sila kuyog kanato.
Ang ikaduha mao, nga diha sa pag-antos mahimong lig-on ug hamtong ang atong panlantaw sa kinabuhi. Dili diay tiaw ang matag sipyat. Matag sipyat dunay tugbang nga linugdangan. Ang ikatulo ug mahinungdanon, mao nga diha sa pag-antos, kita maantigong mounong kanila nga nag-antos usab sanglit ang pag-antos nga atong nasinati, maoy nipahigmata kanato nga angayan lang moambit sa pagpas-an sa krus sa ubang mga tawo nga sama nato ang nanginahanglan usab og tinuod nga kahupayan.