Kini ang gibalita niya kanako sa dihang padung na unta akong matulog. Ang tiguwang nga akong nahilogan ang sa nipahulay na gyud sa katapusan.
Timailhan nga ang kamatayon anaa ra gyud sa atong tugkaran. Mas maayo ra pud nga mopahuway na siya aron di na niya masinati pa ang tun-og sa sawog nga gihigdaan ug labaw na nga di na niya masinati pa ang kapintas sa kakabus.
Ang kalibutang tawhanon nahimong idlas sa paghatag og diyotay’ng kaharuhay sa mga pobreng makalolooy samtang ang uban ang nahimong nagtagbaw sa naghinobrang bahandi. Kini ang hinungdan kun nganong nahimong daw sa taphaw ang matag kalambigitan kay maayo ang tawo kun duna kay mahimo.
Ang nakalimtan sa kadaghanan mao ang kamatuoran nga ang tawo gyud unta angayan nga tahuron gumikan sa iyang pagka siya gayud. Ug kun nganong dili kita mosanong sa mga timbaya sa kadaghanan kini tungod kay malisud alang nato ang pag-usap sa pagpakaaron-ingnon sa mga tawong nagpatuo nga sila maalagaron.