Matag pauli nako matag adlaw nga Miyerkules ug Biyernes sa hapon ako magdalidali kay lagi may schedule. Apan sa pag-abot pipila ra ka pudyot ang nagpaabot. Mao nga dinasig sa praktikalidad ang mga schedules ibalhin na lang sa buntag aron kon molakaw ko humana ko sa akong obligasyon. Natuman ko na ang akong bahin mao nga wa nay angay ikabalaka. Sa kinabuhi sa pangalagad di tanang panahon nga compensating ang tanan. Dunay mga higayon nga ang imong paningkamot daw pakyas palandungon labina kon resulta ang imong giapas. Mao nga sa paningkamot ug panlimbasog ako nilugak aron mahatagan og igong panahon ang kaugalingon kay simbako masakit wa ra bay mohapit aron sa pag-atiman modalit. Apan sa laing bahin ang tanang pagbudlay gihimo aron paghimaya sa Dios nga maoy tinubdan sa tanan. Kini ang hinungdan nga kita nagpadayon pa apan tingali makasabot ra ang Ginoo kon nganong mo-divert na kita aron tingali sa pagpahimo sa atong tornilyo nga husto ug tarong pa. Gisud-ong ko ang tanang mga resulta sa mapaningkamoton nga pagbudlay ug gipangutana ko ang akong kaugalingon: HUMAN NING TANAN UNSA PA MAN? Ug misantop sa akong hunahuna ang pulong: “Kasilyas!” kay sayud ko hapit na ang conclusion ning tanan.