Kini ang kasagaran nakong madungog gikan sa mga matuohon labi na sa mga higayon nga anaa ang dakong kalisud. Nga sa ato pa, ang Dios dili lang manghinan-aw, ang Dios mohatag gyud sa imong mga panginahanglan. Ang mahinungdanon mao lang gyud ang pagtuo kinuyogan sa pagpursige ingon man guts. Ang tawo bililhon sa mga matang Diosnon, bisan pa man tuod sa mga higayon nga kita nahimong mga mapasagaron ug gani usahay nahikalimot sa Dios nga kanato ang mihatag sa tanan nga nia nato. Sanglit siya nag-amuma nato, ang pangutana mao: “Giamuma ba nato ang atong kaugalingon sama sa iyang pag-amuma nato?’ dili kini mahitungod sa bisan unsang sayon o lisud hinunoa kun ang atong gusto husto ba sa mga mata sa Dios?