Naa ra sa kamot sa mga Filipino ang kaugmaon niini. Wala sa US ug wala usab sa China o bisan kinsang langyaw nga nasud. Ilusyon lang nga moasenso pa ang Pilipinas kun magsige kini og usab-usab kinsa ang amigohon ug awayon.
Giabibahan sa mga komunistang opisyal ug negosyante sa China si Presidente Duterte dihang iya na nga gipahibalo ang pagputol sa kooperasyon sa ekonomiya ug alyansa militar sa US ug Pilipinas.
Daan na nga makapaigking ang gipanghimo sa presidente, apan lahi kini sa uban kay dako ang implikasyon niini sa nasud ug sa kaugmaon unya sa kapin 100 milyones ka Filipino.
Mao na ang namat-an sa kadaghanan nga ang US nitabang sa Pilipinas sa tanang panahon. Daghang Filipino ang direktang nagtrabaho sa mga kompaniya sa US ug minilyon usab ang dunay koneksyon sa negosyo didto nga posibleng makulban og kaldero karon.
Unsa kaha usab ang ikasulti sa kasundalohan bahin niini? Dili kini maoy unang higayon nga gipapahawa sa Pilipinas ang US kay niadtong 1990s, gipalayas usab ang US Bases dinhi ug “nag-independente” kunohay ang Pilipinas sukad niadto. Apan ang resulta, gipang-okupar sa China ang mga teritoryo sa Pilipinas diha sa West Philippine Sea maong nangayo na usab kini og tabang sa US, apan uwahi na ang tanan.
Karon si Duterte nigakos na hinoon sa China kay sa iyang tan-aw gigawngan sa US ang Pilipinas. Apan ang dili niya gusto mao usab ang gibuhat sa China ngadto sa Myanmar ug ubang African countries kay gihuthotan ug gigawngan sila niini.
Mapasigarbuhon pa niyang gipamahayag ang mga pulong nga: “Pilipinas, China ug Russia batok sa tibuok kalibotan.” Dili imposible nga ang sunod nga mogawong sa mga Filipino mao na ang China ug sa sunod ang Russia kay bisan asang sukaranan dili intawon ka level ang Pilipinas niining mga nasura. Duna ba kahay personal nga kasuko si Duterte sa US? Kun kaayohan sa mga Filipino iyang giagpas, mas maayo pa unta kun gilumpong niya ang US ug China.