Ang kasakit dili baya lalim kun kini atong tagamtamon, dili ba? Kaayo gyud isinggit sa hilabihan ang dili na maantos ang kahapdos niini. Mora'g mawala ka sa kalibutan nga magsalimuang. Daw makapangandak kang dili na mousab, apan dili ka makabalibad kay pagbuot kini sa kinaiyahan, isip binuhat sa kahitas-an.
Wala ta'y kapilian nga modawat gayud segun sa aghat sa dili nato kagustohan. Apan may birtud kini nga kawilihan nimo, makausa nga masinati na nimo kini ang kasakit nga nindot batyagon. Di' ka katugkad sa kalalim nga bation. Mao nga di kalikayan nga pangandoyon mo ni sa kanunay nga mamahala na lang.
Adunay kasakit nga di mo na buot mahandum, apan mabati mo kini nga nag-awhag sa pag-usab inay motagam. Nag-awhag hinuon og kahinam, kay lagi pagkalami gayud sination ang di masabot nga dimdimon ang gikahidlawan.
Sama sa babaye'ng nanamkon, bahala'g sakit basta lami tagamtamon. Hangtud ang inutong sa kasakit, nga gilugwa ang katam-is nga bunga sa kakutas. Inigkahuman, lai'ng hugna na sab, nga gusto na pun-an ang haw-ang nga kahiladman. Maisogon nang motaak pag-usab sa langit este sa kasakit.
Unsaon di man kabalibaran ang awhag sa magtiayon nga magbaton og lig-ong pamilya. Nga malipayong mag-antos sa pag-amuma sa kasakit alang sa kinabuhing malambuon nga tugob sa kalipay. Sa sinugdanan, ang kasakit mugna lang sa kahadlok, aron ikaw motalaw sa pagsulay sa katam-is niini.
Sa kinabuhi, ang kasakit mao'y puhonan nga matugkad mo ang dugokan nga kahulogan sa pagpakabuhi. Dili ka mabuhi, kun wa kay katakos sa paghubad sa tiunay nga mopahingpit sa atong pagkabinuhat.
Gihatagan kita sa tanan sa kahitas-an sa atong gusto, apan mag-agad kini sa hiyas nga iyang kahimut-an.
Busa , isalig ang tanan sa Dios nga ang kasakit gantihan Niya ni'g kalipay.