Aduna kita'y napanid-a'ng mga tawo nga labihan kaseryoso sa ilang inadlaw nga gimbuhaton sa kinabuhi. Bisan og ginagmay lang nga pagkurikuri o pagsikay-sikay alang sa ilang panginahanglan, kontento na nga paigoon lang ang kita kun unsa'y prayoridad nila anang adlawa.
Ato ni sila'ng nahinabi ug gipangutana kun wala ba sila mangandoy nga mas labaw sa ilang kahimoan aron mas molambo ang ilang kahimtang sa kinabuhi. Nila pa, "maglisod na man gani kami sa among sitwasyon karon, unsa na kaha kun mangandoy pa kami nga labaw pa sa among hiarangan, basin hinuon mawad-an pa kami'g kahinguhaan sa matag adlaw".
Ang tinuod lang, mas bentaha gyud nga mas palabwan pa nato ang gitas-on sa mga pangandoy. Total wa man kita pabayra sa pagbaton ini og unsa ma'y gusto nato'ng pangandoyon, bisan pag imposible ang pagkab-ot sa katumanan ini. Di kita angay mahadlok, kay ang Dios naghatag kanato'g kahibalo ug kusog nga magamit sa panlimbasog aron ihatag ang segun sa lahutay sa pagpailob.
Ang kinatas-ang pangandoy nato, mao'y sukdanan sa anihon nga kalampusan. Nga kun mapakyas sa pag-abot sa tumong nga kinatas-an, apan di ka alkanse kay nakaabot ka sa bahin nga mas taas gihapon sa uban, nga igo lang nangandoy diha sa ubos nga lebel, nga samot napakyas gihapon nga nahimutang hinuon sa kinaubsan nga perting kamas sa pagpakabuhi.
Mentras may kusog, himoa'ng inspirasyon ang pagpangandoy, nga maoy giya o hagit sa atong pakigbisog, aron kita makairog sa gintang sa pagkakaron nga atong nahimutangan. Di salapi ang ipuhonan nato, kundi ang positibong panghunahuna, nga way imposible sa Dios, nga katabangan ka'ng ihatag ang pagtugot nga ikaw mabuhi sa kaharuhay, basta mag-inampoon ka Niya kanunay.