Adunay mga tawo, nga usahay subra ra kaayo nakasalig sa kaugalingon. Wala na makita ang di makaayo nga epekto niini, nga maoy makapasagmuyo niya sa gituhoa'ng mao'y moabot ang gilauman nga pangandoy sa kinabuhi.
Hinuon, duna say uban bisan nasayud na siya sa iyang mahimo, wala gyud mokompiyansa. Iyang giseguro nga bisan sa ka-imposible'ng makab-ot ang taas niya'ng ekspektasyon sa pangandoy, permi siya mabinantayon sa oportunidad.
Mainantuson siya'ng kanunay alerto sa pagpaniid ug nag-obserbar sa kalihokan sa palibot, nga nakigsandurot o nakigsuod diha sa katilingdan. Sa ingon, maaninaw niya kun asa haum mapahimutang ang iyang kaugalingon.
Mga kabus sila sa panginahanglan apan may igo sila'ng kaisog mosagubang sa unsa may di nila damhon, nga moabot ang gumonhap sa kinabuhi. Dinhi sila nakabentaha kay di sila padaug sa hadla sa kapait o kahapdos sa mga pagsulay. Kaylagi binuhat man kita nga may kinutuban, may sitwasyon nga usahay mahanap ang panan-aw, di na kasil-ing sa unahan kun makaabot pa ang iyang kaugtason nga kusog. Niini padayon gihapon namasin nga makalahutay.
Hangtud nga wala na makaamgo sa kataas na sa iyang puhunan sa pakigbisog. Gisud-ong niya ang kagahapon, apan dili na niya masubay ang iyang mga lakang. Gibalewala na lang niya kini, basi'g matugkan siya'g kabalaka, mawad-an na hinuon siya'g paglaum nga makita pa ang gipangandoy.
Apan diha'ng nabatyagan na niya'ng anaa na siya sa katapusan lakang sa kalampusan, malipayon kini nga wala tuyoa, nahunat niya ang katapusa'ng kusog, nga mao na diay kadto nga naapsan sa kamatayon, ang iyang kadaugan.