Ang paggamit sa mga herbal

Dili igo nga basta lang nga masayud kamo sa kadaghang herbal nga pang-alibyo, sa atong gipamating sakit sa panglawas. Gikinahanglan usab nga atong tun-an pag-ayo ang tukmang paggamit niini. Sagad sa mga herbal, aduna ni daghang benepisyo apan aduna sab kini direkta nga makapaalibyo sa balatian.

Adunay mga herbal nga managsama og mga benepisyo. Gamiton nato ang sentido komon, kun hain ang mas dali o epektibo. Panid-an kun ni-epekto ba diha-diha o may gidugayon kini sa pag-alibyo. Ang herbal dili tambal sa sakit, kun dili maoy alibyuhon o ayuhon niini ang hinungdan sa pagkasakit.

Ang uban saputon kay wa gyud kuno mosaler ang herbal nga gigamit, nga samtang sa uban, mialibyo man dayon. Ang tinuod niini, wala kita nagbaton og managsama nga kemikals sa atong lawas. Busa managlahi sab ang kaepektibo niini. Mas maayo mopili ka na sab og laing herbal nga may parehong benepisyo.

Bisag unsang herbal nga gamiton, dahon, panit, buwak o bunga, pilia kanang way depekto unya hugasan pag-ayo. Ang gamiton nga kalan, kanang kolon o porselana, ayaw nang mga metal, kay may ‘residue’ sa subrang kainit. Unya kun maglapwa, pabukala una ang tubig dayon ilunod kini, paayopan sa hinay nga kalayo. Pagngon, pabugnawon o init-init pa, ug salaon una imnon.

Kun kanus-a kutob mogamit sa herbal, magdepende sa gipamati kun ok na, apan ayaw pakaliti, anam-anama nga menusan lang ang paggamit niini. Unya, tun-i pud ang gipangaon nga dili mobalik o mosamot ang sakit, nga sagad mao kini ang gitumbok nga mga hinungdan sa atong pagkasakit.

Apan ang herbal, wala’y kapuslanan o epekto kun kulang kita sa pag-atiman, nga way pagtagad o disiplina aron muhimsog ang atong panglawas.