Sabton ang kasaulogan sa Pasko diha sa konteksto sa tawhanong kalambigitan
1. Walay pagsaulog nga mahitabo kun ang tawo nagbinugtong ra nga mohimo niini. Kinahanglang himoon kini duha, tulo, o daghang mga tawo. Nga niambit sa dakong kalipay nga nasinati sa hingtungdan.Sama sa nahitabo nila ni Zacarias ug ni Isabel. Ang mga sakop sa banay niunong sa malisud nga adlaw ug takna sa pagbati sa usa ka talianak nga inahan. Apan human sa maong makuyaw nga kahimtang ang tanan, managsamang nipakita sa ilang dakong kalipay ug pagsaulog kay lagi usa ka himsog nga batang lalaki nahimugso.
2. Buot nilang ihatag ang ngalan nga Zacarias ngadto sa bata sanglit ang katilingban maisip mang patriarchal kun nakasentro sa amahan (gikan sa pulong Patros kon Amahan sa Griyego). Apan si Zacarias ang ningalan og Juan sa bata agi’g pagmatuod nga ang maong bata mamahimong mag-uuna sa Mesiyas. Kini ang iyang tawag ug kahimtang sa kinabuhi. Ang pinakataas nga paagi sa pagsaksi mapakita man niya diha sa pag-ula sa iyang dugo agi’g pagmatuod sa iyang pagpanudlo kalabot sa pagkakabig. Butang nga wala hatagi og igong gibug-aton ni Herodes Antipater.
3. Ang mga silingan ug kaparyentihan ang nakaumol og usa ka panlantaw nga tinuod ang Dios uban ning bataa apan sa laing bahin nahimong pangutana kun unsa ang iyang dangatan sa umaabot.”
4. Apan bisan pa niini, ang tanan nagmalipayon. Ang tanan nagsaulog sa kinabuhi nga dunay pulos ug tumong.