Ang pailob maoy pabilo sa atong pagkamapainubsanon. Dili managsama ang gitas-on niini, nga nagdepende ni unsa kalawom ang imong pagtugkad sa kamahinungdanon sa kinabuhi. Usahay dili kalikayan nga maugtas kita sa daghang suliran, kay lagi wala malugwaye nga mas motaas pa ang atong pailob.
Dili sad mahimo nga malikayan ang kaluha sa kinabuhi, nga mao ang mga nagkalainlaing gibug-aton sa pagsulay. Nagkinahanglan kini’g inantigong paagi aron tukma nga matubag ang maong mga sitwasyon. Nga sa ingon niini motaas ang pailob nga maabot ang gilantaw nga pangandoy sa kinabuhi.
Aron makapailob kita, mas maayo himoon natong motibo ang ganti sa pailob nga mao ang katumanan sa imong gitinguha. Magsilbi kining inspirasyon nga kutob sa mahimo, makapailob kita sa mga alantuson niining kinabuhia. Kun buot kitang makaangkon og kapuslanan ang atong paghago.
Mas bentaha nga kita mapailobon nga pagkatawo, kay daghan kaayong posibleng mga oportunidad nga makahatag kanato og nindot nga kinabuhi. Kay ang ganti sa pailob, dili kini dali mahanaw sama sa mga butang naangkon nga gikuha lang sa pagpahimulos, nga wala’y gipuhunang pagsakripisyo.
Angay natong palandongon, nga walay pailob mahitabo kun dili kita magmaisogon sa hagit. Nga makiglambigit sa katilingbang masingkamoton ug malaumon nga pursigidong modaug sa pakigbisog. Bisan og unsa pa ni kamainantuson, dili musibog nakaandam gihapon nga patas-an pa ang iyang pailob. Inig-abot sa utlanan sa pailob, ato nang matilawan ang di mahubit o mahulagway nga katam-is, sa imong matagamtaman nga ganti sa pagpailob.