MAYO 4, 2014: Ikatulong Domingo sa Pasko sa Pagkabanhaw
Mga Pagbasa: 2;14,22-33/ Sal. 16/1 Ped. 1;17-21/Lk. 24;13-35
Adunay mga kabalhinan sa pagbati o emosyon nga nahitabo sa maong panaw padulong sa Emmaus. Ang duha ka tinun-an ang nakasinati og tumang kaguol, frustrations, kasagmuyo ug uban pa. Bisan kinsa man tingali nga nakasinati sa maong trahedya sa kamatayon nga brutal sa imong magtutudlo ang makasinati man pud sa ingon.
Natural lamang kini nga panghitabo. Unya sa kalit ang Nabanhaw'ng Ginoo mitungha ug miuban kanila kuyog niini ang pagpasabot sa duha ka tinun-an sa tanang mga panghitabo.
Sa maong pagpasabot daw sa dunay kalayo nga nagdilaab sa ilang mga kasingkasing.
Ug niabot ang pag-ila sa ilang Ginoo sa dihang iyang gipikas ang pan samtang sila nangaon. Butang nga nakapaaghat kanila nga mobalik sa dapit nga nagpundok ang ilang mga kauban aron itaho kining maong kasinatian. Ang atong mga kaugalingon usahay nawala sa mga pasikot-sikot ug mga ilad ning atong kalibutan. Ang atong tagsa-tagsa ka mga panaw padulong sa atong mga Emmaus ang nagdapit kanato sa pagpamalandong sa atong sense of purpose ingon man sense of mission.
Tinuod kita makasinati og discouragement apan luyo sa maong discouragement anaa ang paglaum. Ang kinahanglan lang mao ang inspirasyon nga magdapit kanato sa panlimbasog sa kinabuhi. Matud pa ni Viktor Frankl: A Human Being is a Deciding Being.
Busa mahinungdanon kaayo nga bisan pa man kun dili kita makausab sa atong palibot apan mahimong usbon nato ang atong kinaiya sa mga panghitabo nga dili kalikayan. Ingon ini usab ang dalan padulong sa atong tagsa-tagsa ka mga Emmaus.