Ang babaye sa may atabay

Marso 23, 2014: Ikatulong Domingo sa Kwaresma Mga Pagbasa:   Ex. 17;3-7/Sal. 95/Rom. 5;1-2, 5-8/Jn. 4;5-42

Talagsaon ang panagtagbo nga nahitabo karong Domingoha. Ang babaye usa ka Samaryanhon ug si Jesus usa ka Judio. Ang mga Judio ug mga Samaryanhon wala’y maayong kabubut-on. Ang babaye nagkawos og tubig sa udtong tutok nga unta kasagaran ang pagkawos himuon man sa sayong kabuntagon. Gihimo kini sa babaye gumikan sa kahaguka sa iyang kaminyoon. Ug gikahinabi pa gyud niya si Jesus usa ka lalaki unsa naman lang kaha ang ikasulti sa iyang mga katagilungsod. Apan ang maong panagtagbo nagdala og kausaban dili lang sa babaye nga Samaryanhon kun dili usab sa iyang mga katigilungsod.  Ang maong babaye sa atabay ang nipahinumdom kanato sa ato pud nga mga kaugalingon. Kadaghanan kanato ang buot maglikay sa mga kamatuoran mahitungod sa atong kaugalingon dili ba? 

Buot natong mopanaw diha sa kahilom aron dili kita makita diha sa atong mga kasaypanan. Apan ang Dios padayong nangita kanato dili aron kita hukman kondili aron kita pabalikon ngadto kaniya. Kini ang kahulogan sa kinabuhing iya sa Dios. Ang maong babaye sa ebanghelyo nibati og katagbawan ug kalinaw sa iyang kaugalingon mismo tungod kay iyang nahibalag ang tuburan sa tubig sa kinabuhi nga wala’y lain kun dili si Jesukristo mismo. Ning adlaw sa pamalandong atong ablihan ang atong mga kaugalingon alang sa lihok sa Dios. Ug kun kita makadawat sa kalinaw ug kinabuhi atong sundon ang gihimo sa babaye diha sa iyang pagsangyaw sa maayong balita ngadto sa iyang katagilungsod bisan pa man sa posibilidad nga kita hisaypan gumikan sa ilang mga biases.