Sa dihang gilalang na sa Dios ang tawo, giandam na sa magbubuhat ang kinaiyahan nga mao ang kalikopan o palibot nga maoy puy-an, aron mabuhing makatagamtam ug malipayong kinabuhi. Kini ubos sa usa ka kondisyon nga angay motuman o nag-unang balaud sa kinaiyahan nga gimugna sa Dios.
Unsa man kining balaud sa kinaiyahan nga gipahamtang sa unang tawo o magtiayon nga sila si Adan ug Eba? Matud sa Dios, “Makakaon ka sa gusto mo diha tanaman sa Eden. Apan kanang punoan sa kahoy nga anaa sa taliwala ayaw gyud ninyo hilabti ni pagakan-on ang bunga niini, kay kamo mangamatay gyud.â€
Tan-awa di unta ta mangamatay ron, apan unsaon man nga gusto man gyud ta motilaw sa kalami nga gidili o mosukwahi sa pahimangno sa kinaiyahan. Unsay epekto karon? Nag-antus ang tanang tawo nga nagpuyo ning kalibutana, human niadto hangtud karon. Kay padayon giguba nato ang kinaiyahan nga way pakabana sa kalikopan nga perpekto gibalanse sa Dios para sa kaayohan nato.
May taming gitabon ang kalibutan aron di ta masunog sa direktang init sa adlaw, karon may buslot na ug init na kayo ang panahon. Nangahilis ang yelong kabukiran nga misaka ang lebel sa tubig sa kapatagan nga dali ra nga lunopan. Mga kahoy gipangpuril aron unta kahawiran sa tubig nga di magbaha. Kahugaw, polusyon sa palibot, kita gihapoy kapasanginlan. Wa kita manginlabot sa epekto o kadaot nga mobalitok ra kanato. Kay giguba nato ang balance nga ekolohiya.
Hinuon nahigmata na kita luyo sa daghang nasinating kalamidad. Aduna nay balaud gipatuman aron maghiusa sa pagsunod nga maseguro maampingan gyud ang kinaiyahan nga mopanalipod kanato, aron dili na nato masinati ang grabe pang kastigo kun dili gayud kita motamod sa pagsunod sa balaud sa kinaiyahan.