Hadla sa dulom nga kilomkilom

Samtang nanambo si Guido sa ilang bintana iyang nakita didto sa unahan sa bungtod si Eladio.

Nagguyod kini sa iyang kabaw. Ulitawong guwang kini si Eladio ug hinigugma ni Dita  nga iya  nang kapikas ug duna sila’y anak. Nasiplatan niya si Dita nga migawas sa ilang kusina ug mipadayugdog og paglakaw subay sa dalandalan paingon sa bungtod. Dinhi ingon sa gibati’g kakulba si Guido, basin og tinuod ang mga tabitabi ug libaklibak dinhi sa ilang sityo nga si Eladio kuno, maong wala gyud magminyo kay nahigugma pa sa iyang asawa hangtod karon.

“Dita, asa kaaa!” Kusog nga pagka singgit-tawag ni Guido ug nahalingi ang iyang asawa kinsa mihunong. “Adto ko sa ka Inse Kayang, mangayo ko’g tangad, kay nag-utan ko og bisaya ug anugon kaayo ang piniritong isda, basin og mabaho nya....!”

“Na, hala, ayaw lang pagdugay, basin og magtabi pa mo ni Inse Kayang, tabian ra ba kaayo naaa!” Paapas niyang singgit.

Apan misamot man hinuon pagkuyanap ang tabitabi bahin sa iyang asawa, ug ang nagdala niining tabia mao si Ciriaca, ang pirmira klaseng tabian sa ilang sityo, nagbuwa lang ang baba sa pagkatabian. Karong hapona, dihang nanihapon sila, iyang gisukot si Dita,“Dita, unsa god ning mga tabitabi nga akong nadunggan, tinuod ni?”

“Bahin namong Eladio, sus, ayaw og tuo ana, uy. Tinuod nga siya ang akong unang gugma. Pero wala na man to. Wala na man koy gugma ni Eladio. Tinuod, nga nakita mi sa may atabay nga nag-istoryahay, apan istoryahay ra god ang-ang, silingan god...” mihigop si Dita sa latok nga sabaw sa utan bisaya. “Dili tika budhian, uy, Guido. Nahigugma na god ko nimo, kay duna tay anak...”

“Salamat, Dit, kay ako puwerte man gyong gugmaha nimo tawon,” hinay’ng tingog ni Guido. “Aw, imo kong binuangan, magpakamatay man ko, pero sa di pa ko magpakamatay, maghuramentado una ko...”

Mipahiyom si Dita, “Ayaw nag hunahuna ana, uy, makadala na’g buwisit sa atong pagpuyo, Guid...” Huma’g kaon mipaingon si Guido sa pantawan, ug iyang nasuta nga kilomkilom na. (Kataposan)