Alas onse sa buntag. Adlaw’ng Domingo. Nagkalingaw si Atty. Rudy Gabucan og dokdok sa computer. Duna siya’y gisulat nga gumalaysay nga iyang isumiter sa Banat News. Unya, nahibulong siya.kay mora’g may anino sa tawo nga nagbarog dapit sa iyang tuo. Ini’g lingi niya, mahanaw. Padayon siyang nagdokdok sa keyboard. Pagkataudtaud, nia na sab sa iyang wala ang anino. Taas og barog. Dako’g lawas,gilingi niya. Nahanaw sab dayon. Nakadawat na hinuon siya nga may nagpuyo nga di ingon nato sa iyang balay. Unya nibagting iyang selpon nga naa ra sa lamesita dikit sa computer. Gipunit niya. “Hello” niya pa. “Dong Rudy. Wala na si Ernie!” Tingog ni Nena, iyang ig-agaw, sa pikas linya. Nikurog ang kaunoran ni Rudy. Dungog niya ang ngaab ug bakho sa ig-agaw nga namatyan. Sa niaging Miyerkules, niadto si Nena sa bupete ni Rudy. Nangunsulta mahitungod sa disgrasya ni Ernie sa motorsiklo. Abi niya’g napangos lang o nabalian ba si Ernie. Nasunog diay ang lawas kay niulbo ang gasolina sa motorsiklo pag-abli ni Ernie sa tangke. Wa pay usa ka oras gikan sa pagpalit sa motorsiklo. Gipasaligan ni Rudy ang ig-agaw nga kasuhan ang dealer ug manufacturer sa motorsiklo kun unsay mahitabo ni Ernie. Nadala sa ICU sa ospital.
“Subo sab gyud ko kaayo ining balitaa! Wa gyud diay madala sa pag-ampo, Nen?” ni Rudy nga nagminghoy. “Wa lagi, Dong. Wa ra ba kahibawo si Papa Doming sa nahitabo. Pagkaospital ni Ernie, among gilimdan si papa nga tua sa Manila si Ernie, nag-seminar og survival on land and sea,” ni Nena. “Mao ba?” ni Rudy. “Maong nitawag ko nimo aron hangyoong ikaw nay mopahibawo ni papa. Maayo man ka modala og am-am,” ni Nena. “O, Nena. “Akoy bahala!” ni Rudy. “Sigi, Dong. Salamat” ni Nena. Ug napatiurok si Rudy.
“Bida! Ang kamatayon sa tawo kasagaran ang iyang hilig. Mora gyud og hulmigas nga nalumos sa kamay nga nalanay” tuaw ni Rudy sa hilom. Samtang nag-ilis si Rudy aron moadto sa balay sa uyoan, may naamgohan siya. “Kalag diay to ni Ernie ang nagpamatyag nako ganiha!”