Karong adlawa, muabot na ang atong anak, Osang. Pasko na man ugma. Sa iyang gi-text nato gusto niya nga ikauban gyud kuno kita ug ang iyang mga igsoon sa gabii sa Pasko o Noche Buena, dihay diyutay'ng kamaya sa tingog ni Pascual nga nakighinabi sa iyang asawa nga si Osang.
"Gimingaw na sad kong Adora, uy, Pascual. Dili man unta ko gusto ba nga adto siya mutrabaho sa London apan gusto man niya kay dako kuno ang suweldo didto labi na nga sama kaniya nga usa ka nurse," hinay ang tingog ni Osang. "Aw, napausab gyod hinuon ni Adora ang atong balay, Pascual. Kaniadto, nagbuslotbuslot lang ang bungbong ug gianay na ang mga haligi. Karon, dako, moderno ug kongkreto na ang atong balay..."
"Maayo gani kay duna tay anak nga manggihunahunaon, Osang," mora'g kahilakon si Pascual nga namulong.
Wala motingog si Osang nga masabot nga gibati usab siya'g kahinug-o sa pagpaningkamot sa ilang anak. Karon, mopauliay na si Adora.
"Ma, muadto una ko sa tugkaran, maayo ron da kay hayag ang buwan. Unsa man, takdol man diay ron, no, Ma...?" hinay ang tingog ni Adora. Tuod, nanaog dayon si Adora. Nagbarog siya ilawom sa punoan sa kalatuchi ug nagtutok sa takdol nga buwan. Ug nakita nilang Pascual ug Osang ang hinayhinay nga pagkausab sa bayhon sa ilang anak, nahimo kining usa ka dako ug itom nga iro ug unya miuwang kini apan ang uwang ni Adora nga usa na diay ka ungo igo lang natabonan sa mga butobuto sa kuwitis, rebentador, super lolo ug lantaka ug uban pa. Ug misaka ang iro sa itaas ug nakasulti kini sama sa tawo, niini pa, "Ma, Pa, ungo na ko ron, kay gipatakdan ko didto sa higala kong doktor nga usa ka Briton, nga hilabihan ka mangtas...sabta intawon ko ninyo, Ma, Pa, total, mobalik ra man ko didto sa London..." Ug miuwang si Adora... "Awoooo ooo...!! Awoooooo!!!"
Inay malipay kay Pasko na, nanglugmaw hinuon ang mga luha sa mga mata nilang Pascual ug Osang. (Kataposan)