Managkauban si Richie ug Adonis sa usa ka bakery sa Cebu. Si Richie adunay ig-agaw nga si Jemai, usa ka tindera og prutas sa Carbon.
“Day, Jemai, si Adonis akong amigo” ni Richie pa. Tuod, nagkauyab si Adonis ug Jemai. “Gaw Richie, pista sa ato ugma, ayaw’g kalimot sa pagdala ni Adonis sa ato ha?” tugon pa ni Jemai.
“Bay, Adonis moadto nata kay para dili ta mabuntagan sa atong paglakaw,” matud ni Richie.
Sa ilang paglakaw, natingala si Adonis kay ang iyang mga mata gitaptapan man ni Ritchie og panyong itom. Dayon nanakay sila sa usa ka hayop. Mura’g nagsakay sila og sigbin, nag-untol-untol.
Pagkilab sa mga gutlo, mihunong sila sa kasagbotan ug gitangtangan dayon ni Ritchie si Adonis sa panyo nga gitaptap sa iyang mga mata. Gisugat dayon sila ni Jemai.
Sa pagpahuway ni Adonis sa balay nila ni Jimai, may nadungog siya nga labihan ka langgis, mura’g nagbaid og sundang. Gilili niya sa lungag. Nabati niya si Jemai.
“Nay, tay, maluoy mo ni Adonis ayaw siya’g ihawa,” ni Jemai nga nagpakiluoy. Sa iyang nadungog dali nga mieskapo si Adonis.
Nikamang siya sa kusina apan kalit natuloan siya og dugo. Sa iyang paghangad, mga tiil sa tawo ug mga paa nga nagtulo pa ang mga dugo.
May gikasugat si Adonis nga tawo. “Tabang Noy! ihawon ko!” ni Adonis nga nagtiyabaw.
“Ngano nga napunta ka man diha! Mga mangtas kana sila nga ungo. Dali kuyog nako sa balay ug ugma na pauli sa Cebu?” sa tawo pa.
Mingaw ang palibot sa pagkatulog ni Adonis apan may namatikdan siya nga kana-as sa kusina. Gipanid-an ni Adonis nakita niya ang tiguwang nga nang-lipstick ug nihangad sa atop, dayon naputol ang lawas.
“U-unsa ni! Usa siya ka bayot nga manananggal? ni Adonis sa hilom. Misibat na usab si Adonis ug nitago sa kamaisan. Nakakita siya’g duha ka langgam nga nagbugno ug ingon sa may giilogan. Dayon may nihagsa sa iyang tungod.
Sa iyang pagtan-aw, atay ug kasingkasing sa tawo. May niagi nga bus ug dali nga gipara ni Adonis. Apan natingala si Adonis kay ang mga sakay pulos nagsul-ob og itom nga sapot.
Gikulbaan si Adonis. May niduol kaniya nga ang ba’ba gidul-it sa iyang liog. Nipiyong siya kay nagtuo siya nga ingkibon ang iyang liog.
“Bay, ngano nga wa ka mag-itom? Wa ba diay ka mahadlok sa mga ungo diri? Pag-abot sa Cebu, gihubo dayon ang mga sapot sa mga tawo nga nagpakaungo. (Kataposan)