Andam g’yud tingali si agaw Paulo nga mopatay ni bisan kinsa nga mosanta sa daotan niya’ng gibuhat nako.
Ang gibuhat ni Paulo nako nasubli sa makadaghan. Basta makamatikod siya nga ako ra’ng usa sa balay, mosulod siya ug iya ko’ng panamastamasan.
Dili na ko makaihap kun kapila na ko niya lugosa. Usahay gani, dili ko mopauli sa Mabini inigka weekend. Magpabilin ra ko didto sa Tagbilaran aron makalikay ko sa akong ig-agaw nga adik.
Naglibog na ko kun unsa ang angay ko’ng buhaton aron mahunong na ang pagpanamas-tamas ni Paulo sa akong pagka babaye. Si agaw Paulo kanunay diay usab nagpaniid sa akong mga lihok.
Diha’ng iya nga namatikdan nga panagsa na lang ko mopauli sa Mabini inigka-weekend, miadto siya sa Tagbilaran aron pagpakigkita nako.
Nakugang na lang ko sa akong pagpauli usa niana ka udto gikan sa university nga akong gitunghaan kay didto na man siya sa akong boarding house, nagpaabot sa akong pagpauli.
“Ngano’ng nia ka man?” Pinugngan ang akong tingog samtang nakigsulti ko niya sa sala sa boarding house. “Wa ka kinahanglana dinhi.”
“May tuyo ko nimo,” niya pa. “Ayaw pagbinastos dinhi kay dili ni imong teritoryo,” ako siya’ng giingnan. – Sumpayan