Gula 22
“Buhii ko, demonyo!” Nagpanglugnot ko sa tinguha nga makalingkawas gikan sa mga kamot ni agaw Paulo. “Buhii ko!”
Apan ingon sa wala makadungog si Paulo nako. Iya ko’ng gibaswat ug gidala ngadto sa iyang kuwarto. Bisan giunsa nako’g kisi-kisi apan wala g’yud ko makalingkawas gikan sa hugot nga paggunit niya nako.
Gipahigda ko ni Paulo sa kama. Naglimbang-limbag ko apan mipatong si agaw Paulo nako. Gipanangtang niya ang mga salimbong sa akong lawas.
Bisan naglimbag-limbag ug mikisi-kisi ko’g maayo apan milampos gayud siya paghukas sa akong mga sapot. Iya dayon ko’ng gikaligoan sa nagpungasi niya’ng mga halok.
“M-maluoy ka,” nagkurog ang akong tingog. “Ayaw intawon ko’g among-amongi.”
“Ako ka lang, Monica,” ni Paulo pa. “Ako ka lang agaw Monic...!”
Misulay ko’g lugnot diha’ng milugak ang iyang paggunit. Apan wala gihapon ko makahiplos. Giub-an ko niya’g maayo. Gihagkan ang akong ngabil.
Ug unya giangkon gayud ni agaw Paulo ang akong pagka babaye. Nagpahimulos siya’g maayo sa akong kahuyang. Bisan sakit pa ang laceration sa una niya’ng paglugos nako apan wala siya’y kukaluoy nga nanamastamas nako sa ikaduha’ng higayon. (Sumpayan)