Untop alas 6:00 sa buntag, sayo kami nga nigikan sa akong inahan paingon sa bukid, tumong namo ang pagpamupo sa mga hinog nga bunga sa kahoy’ng buwahan, aron ikabaligya sa among suki didto sa lungsod, sayo kami nigikan kay bugnaw pa ang panahon, aron usab sayo nga makapauli kay pagkahapon niana, modalikyat pa kami sa simbahan para pagpanagkot aron saulogon ang kapistahan ni Señor Santo Niño.
Taod-taod nang idolo sa akong inahan ang balaang bata, nga tungod sa hugot niyang pagsalig ug pagtoo, wala makawang ang among pagbudlay sa umahan, tungod kay gihatagan niya kami sa daghang bunga sa among mga tanom.
Bugtong ako nga anak, nga nagpangedaron pa lang og dose anyos, wala akoy amahan nga nailhan, unsaon nalingla man ang akong inahan sa mga bakak nga pasalig sa lalaki nga iyang gihigugma.
Apan samtang naglakaw kami pauli subay sa gamay nga dalan, nabati ko ang hilak sa usa ka bata, giliraw nako ang akong mga mata, mingaw ug walay tawo ang palibot, gisampit ko ang akong inahan, wala niya ako madungog kay layo-layo na kini gikan sa akong nahimutangan, gilili ko ang bagang sagbot diin nagagikan ang tingog, nisiga ang akong mga mata, nakita ko ang gamay’ng bata, giisa niya ang iyang mga kamot gusto kini nga magpakuha kanako, nikurog ang akong mga tuhod, gibati ko ang tumang kahadlok, ug sama sa usa ka kabayo nikaratil ako sa pagdagan.
“Naunsa ka! Gomer, nganong naghangos ka, unya luspad kaayo? Pangutana sa akong inahan nga si nanay Regina nganhi kanako.
“N...Nay, may nakita ako usa ka gamay’ng bata ilawom sa kasagbotan,” nagkanga kanga ako nga nagsugilon sa akong inahan.
“Ah, mao kanay resulta sa imong kalangay langayon bisan unsa na lang ang imong nakita,” ni nanay nga nangasaba kanako.
“Hala! Pagdali diha, kay inig human nato og tumod, managkot pa kita kay pista karon ni Señor Santo Niño,” matud sa akong inahan.
Samtang hugot nga nag-ampo ang akong inahan, nakurat ako sa akong nakita, dihang maayo nga pagkasabak sa duha ko ka mata ang hulagway ni Señor Santo Niño, kay susama gayud kini og hitsura sa bata nga akong nakita ilawom sa labong kaayo nga mga sagbot.
Gisuginlan ko ang akong inahan,niluhod siya pagbalik, giduol niya ang imahe ni Santo Niño ug gihagkan ang mga tiil niini. Sa hilom nasayod ang akong inahan, nga ang bata nga nakita ko ilawom sa sagbutan mao si Señor Santo Niño, nga nag-uban kanamo sa tanang takna ug sa tanang panahon. (Katapusan)