Nakalitan si Ruben sa paggakus ni Zeny kaniya. Hugot kaayo ang gakus ni Zeny nga ingon sa buot pugngan si Ruben sa iyang pagbiya kaniya. “I love you Ruben. Mahadlok ko nga mawala ka na usab nako kun mobalik ka sa pagsakay sa barko,” matud ni Zeny nga miparayeg na kang Ruben.
Wala makapugong si Ruben sa iyang gibati. Nagpakahilom siya apan ilawom sa iyang dughan ingon sa naglumpayat sa kalipay ang iyang kasing-kasing nga gisugot na siya ni Zeny.
“Gusto ‘sab unta ko nga dili na mobuwag pa kanimo Zeny, apan wala ako’y mahimo gawas sa pag-antos sa akong kamingaw mao kini ang akong trabaho. Ang bugtong ko lang mahimo mao ang pagsaad kanimo nga lahi ako kun mopasalig kay ako gayud nga tumanon,” matud ni Ruben.
Wala na gayud mobuwag si Zeny sa paggakus kang Ruben. Gihagkan siya ni Ruben sa aping. Mihangad si Zeny kang Ruben ug tinukmod sa tagsa-tagsa nila ka mga pagbati, takulahaw lang nga nag-ukobay ang masig nila ka mga ngabil.
Sangko sa langit ang gibati’ng kalipay ni Ruben ug Zeny. Mapanagan-on si Ruben kay nabalaka siya nga mogawas unya ang mga ginikanan ni Zeny sa sala ug makit-an sila nga naggaksanay.
“Ayaw kabalaka kay wala sila dinhi si Papa ug Mama. Mataud-tauran pa kadto sila kay tua sila sa akong tiyo sa Aloguinsan kay fiesta man karon didto,” giingnan ni Zeny si Ruben.
Nakasabot si Ruben nga gusto ni Zeny nga dili siya magpugong-pugong sa iyang mga lihok sanglit sila ra’ng tulo, uban sa anak ni Zeny, maoy anaa sa balay karon.
Nakabantay si Ruben nga uhaw na usab si Zeny sa pagpangga sa usa ka lalaki. (Sumpayan)