“Ang importante alang nako karon mao ang katumanan sa atong gugma, Jezebel. Dili na ko makasibog sa ato na’ng nasugdan,” matud ni James.
“Kinahanglan magsakripisyo ta, James. Dili ko gusto nga ako maoy mahimong hinungdan nga magkabingkil mo sa imong inahan.”
“Bug-os na ang akong desisyon, Jezebel. Nakahukom na ko nga ikaw ang akong palabihon, nga ikaw maoy akong pakaslan.”
“Dili ko mosugot, James,” ni Jezebel. “U-unsay buot mo’ng ipasabot?” nakapanguta si James sa dalaga.
“Kun gusto ka pa nga makakita nako ayaw kana buhata. Kinahanglang muadto ka sa Amerika alang sa inyong negosyo.”
Gitutokan ko ni James. Ingon sa dili siya makatuo sa akong gisulti.
“Unsa man diay ang giplano mong buhaton, Jezebel?” Nakapangutana siya.
“Dili na kinahanglang masayod ka,” giingnan ko siya. “Basta timan-i kini. Kun dili ka gusto nga mawala ko sa hingpit sa imong kinabuhi, kinahanglang mudayon ka pag-adto sa Amerika tungod ug alang sa inyong negosyo.”
Wala mutingog si James. Gikalot niya ang iyang ulo ug unya gikumot ang iyang mga buhok. Taud-taud, mibuhi siya’g lawom kaayo’ng panghupaw. (Sumpayan)