Pasko sa kalipay

Wala pa gyud makakita si Regner sa iyang amahan nga si Simeon. Iya lamang inahan nga si Lorna ang nagbuhi kaniya. Gibiyaan sila si Simeon kay mata pobre man ang iyang mga ginikanan. Ug tindera si Lorna sa mga panaptonan ug sinilasan.

Gani maayo’g batasan ang iyang mga agalon nga sila si Ceria ug Titing. Unya dili lang sab hibaw-an niabot ang bulan sa Disyembre nga mao ang iyang gipaabot.

Usa ka adlaw niana nakahilak si Regner, kay nadungog niya ang mga kanta sa pasko. Unya wala ang iyang inahan nianang higayona kay tua sa siyudad nanindera. Gusto gyud ni Regner nga makauban ang iyang mga ginikanan panahon sa pasko. Mao nga nag-ampo siya sa labaw’ng makagagahom.

Sa dihang niabot na gayud ang pasko, mingaw ang palibot. Nag-inusara lang si Regner sa ilang panimalay. Dinhi nagsugod nga nibakho siya paghilak. Apan sa wala palandunga may nakita si Regner sa unahan nga duha ka Santa Claus nga nagpadulong kaniya. Naglisod siya pag-ila kay nagsul-ob kini’g sapot ni Santa Claus agi’g takuban sa ilang pagkatawo.

“Regner, dawata kining singsing ug kwentas, pinaskuhan ko na nimo,” matud sa lalake nga usa sa nagtakuban nga Santa Claus.

Apan nahibulong si Regner kay nakaila kaniya. Ug dili niya sinati ang maong tingog. May nabantayan si Regner nga wala mutingog ang usa sa nagtakuban nga Santa Claus.

Wa madugay ningsiga ang mga mata ni Regner kay nagdungan kini’g hukas sa ilang sapot nga Santa Claus aron mailhan.

“Mama Lorna, ikaw? Kinsa kining imong kauban nga nag uniporme og puti nga sama sa usa ka doktor?”

Siya ang imong amahan nga si Simeon. Usa siya ka bag-ong doktor nga nagtrabaho sa America. Ug nagbasol na ang iyang mga ginikanan sa ilang pagkamata pobre. Unya natultulan gyud ni Simeon ang akong nahimutangan ug among gisabutan nga ikaw among surpresahan!” pasabot ni Lorna.

“Mama Lorna, namunga gyud ang akong mga pag-ampo. Para nako ... usa kini ka Pasko sa kalipay!” (Katapusan)