Dali ra nga nagkasuod pag-ayo sila si Atty. Razon ug Carolyn. Mata’g udto magdungan na g’yud sila pag-lunch ug ang abogado na ang mobayad. Gipahibalo ni Carolyn si Atty. Razon nga mo-leave siya sa iyang trabaho sugod ugma kay mo-review siya dayon mo-take sa Bar didto sa Manila. Nalipay niini si Atty. Razon.
“Labing maayo Lyn. Unya’ng hapon duna ko’y ihatag nimo nga gamay’ng tabang nga magamit nimo sa imong panggasto,” ni Atty. Razon pa. “Hala uy, kaikog ana attorney,” ni Carolyn.
“Ayaw kana’g huna-hunaa. Gusto lang ko nga mahimo ka g’yud nga abogado sama nako,” abtik nga tubag ni Atty. Razon. Tuod pagkahapon, gihuwat sa abogado si Carolyn.
“Mag-dinner na lang ta Lyn kay gutom na ‘sab,” sa abogado pa nga mipaingon sa kotse nga nag-park. “Imo ni’ng awto?” ni Carolyn nga nasurpresa. Mipahiyom lang si Atty. Razon.
Didto sa restaurant nga ilang gisudlan ug samtang nagpaabot sa ilang gi-order. “Ako ni’ng tabang nimo para dili ka magkalisud-lisod sa panggasto sa Manila. Fifty thousand na, teksi lang ko kun magkuwang,” matud sa abogado. Mora’g natuk-an si Carolyn sa pagkadungog sa kantidad nga gisulti ni Atty. Razon. “Kadako niini Raymond?” ni Carolyn. “Gamay ra kana para sa babaye nga suod sa akong kasing-kasing,” matud sa abogado.
Nagtinutokay sila’ng duha. “Nagpasalamat lang ko nga nagkasuod ta’ng duha Lyn. Sa paglarga mo sa Manila bawna ang akong pangindahay nga makapasar ka sa Bar. Labaw sa tanan, ayaw kalimti nga nagpaabot ako sa imong pagbalik.” Salabtonon na kaayo ang sinultihan ni Atty. Razon uban sa maaghop niya nga tingog. Gigunitan ni Carolyn ang iyang kamot ug giubanan sa paraygon kaayo nga pagtutok.
Wala na g’yud kapugngi pa ni Atty. Razon ang kaugalingon. “I love you Lyn.” Nakapahiyom si Carolyn. “I love you too Raymond.” (Kataposan)