Gidimalas si Masoy sa iyang pagpamisita ni Senda kay wala siya sugta. Ug hoyhoy kaayo ang iyang mga abaga nga niuli sa ilaha. Unya kay way laing lingaw niadto siya sa unahan sa karaang dakong kahoy nga dakit. Ug nadungog niya ang nagkadaiyang tingog sa kalanggaman. Sa wala damha may nasiplatan siyang may nagbinugtong nga talagsaong itom nga buwak nga karon pa niya makita.
Apan sa kalit lang may dakong alibangbang asul nga naglupadlupad, padulong sa itom nga buwak. Taudtaod may lain siyang nakita nga usa ka puti nga duwende nga nagpasilong sa maong itom nga buwak. Ug nakita siya sa puti nga duwende.
“Migo, nahibawo ko sa imong problema. Hatagan tika og lumay sa itom nga buwak pusta ug ihabak kini!†matud sa puti nga duwende.
Sa dihang nahatag na ang lumay sa duwende, na uyab gyud dayon ni Masoy si Senda. Gani sa pipila ka adlaw ang nilabay namabdos kini. Gikan niadto may lain na pud nga nahisama ni Senda. Ug iyang gipahilak taman sa ginhawa. Wala matagbaw nadugangan na pud ang iyang gipamabdosan. Ug nagsalig siya sa lumay sa puti nga duwende kay inig kasingo sa kahumot sa itom nga buwak dali gyud siyang sugton.
Apan nalimot siya kay mangita gyud og lusot ang gaba sa iyang gipamabdosan. Kay usa ka adlaw niana ang iyang mama Lucrecia nanglimpyo sa ilaha. Unya wala man kahibawo sa giputos nga lumay, giapil og sunog dungan sa laing basura. Kay nabiyaan man kini ni Masoy sa pagdinalidali sa lain na pud unta nga biktimahon.
Wala magdugay daling niuli sa ilaha si Masoy. Ug napahasiga ang mga mata ni Lucrecia sa iyang nakita, tungod kay nahimong buktot ang iyang anak. Ug ningaab sa paghilak si Masoy atubangan sa iyang inahan.
“Mama Lucrecia, gigabaan ko sa mga babaye nga akong gipamabdosan!†ni Masoy nga nagbasol. “Nahibalo ka ba nga ang gaba dili magsaba?†ni Lucrecia.
“Mama Lucrecia, modaug gyud ang katarong. Mao nga gisilutan ako. Pinaagi sa lumay sa duwende!†(Kataposan)