Isla Paraiso

Gula 168

I’m sorry, Rey,” namulong si sister Veronica pagkilab sa pipila ka daklit, “karon pa ko makaamgo sa kamatuoran.”

“Sister Veronica, please,” nagpakiluoy si Rey, “bakwia ang imong gisulti. Ingna ako nga nagtiaw ka lang.”

“Dili katiawtiawan kining butanga, Rey,” nagkanayon si sister Veronica. “Gawas pa, nasayod ka na sa akong kinaiya. Dili ako maantigong magtiaw.” Nakaduko si Rey. Napaak na usab niya ang iyang wait.

“Unsa may hinungdan sa kalit nga pagkausab sa imong hukom?” Nangutana si Rey pagkataudtaod.

“Sa gikaingon ko na,” ni sister Veronica pa, “nakaamgo na ako. Nasayop diay ako sa akong desisyon. Maayo gani nga wala ako pasagdi sa Diyos. Gibuka niya ang akong mga mata nga dili pa ulahi ang tanan.”

“Buot mo bang ipasabot nga nasayop ka sa pagdawat mo sa akong gugma? Nga nagmahay ka sa pagpakigrelasyon mo kanako?”

“I’m sorry, Rey. Dili ko buot nga masakitan ka. But we have to face the truth. Wala ako magmahay nga nakigrelasyon ako kanimo. Ang tinuod gipasalamatan ko pa nga nahitabo kini tungod kay nakakuha ako’g daghang mga pagtulon-an sa kinabuhi gikan niini. I learned from my mistakes.”

Wala motingog si Rey. -- Sumpayan pa