Isla Paraiso

Gula 96

Sa sopa nga nahimutang sa sala, wala’y timik nga nag-atubang samtang nanglingkod sila si sister Veronica ug Rey. Mao ray ilang nahimo ang pagtinutokay ug sama sa managsama silang naghulat nga ang usa kanila mouna sa pagsulti.

Pagkilab sa pipila ka daklit, si Rey may gikuot gikan sa ilawom sa iyang diyaket. Paggawas sa kamot niini, dihadiha nadayag sa mga mata ni sister Veronica nga pungpong sa lab-as nga mga bulak.

“Alang kanimo, sister Veronica,” gitunol ni Rey kaniya ang mga bulak.

“Daghang salamat,” mapahiyumon si sister Veronica nga midawat sa gigasa ni Rey kaniya. Mibati siya’g kahinangop.

Karon namatikdan ni sister Veronica nga ingon sa misamot karomantiko si Rey. Nahimuot siya sa hilom sa gibuhat sa ulitawo.

“Gipakaingon ko’g dili mo pa gihapon ako atubangon karon,” ni Rey nga mitutok pag-ayo sa madre.

“Ngano gong dili?” Mipahiyom si sister Veronica. “Di ba gisaad ko na man kanimo nga makahimo ka sa pagbisita dinhi nako sa kombento sa bisan unsang takna? Gawas lang kun wala sa maayong kondisyon ang akong lawas, sama sa nahitabo kanako niadtong miaging adlaw.”

“Nalipay ko, sister Veronica,” ni Rey pa, “nga migahin ka usab og panahon alang kanako.”

“Okey lang,” ni sister Veronica pa. “Basta, welcome ka kanunay sa kombento.” -- Sumpayan pa