Maria Magdalena

Gula 210

“Pero puwede man tang magpakasal, Maria,” nagkanayon si Neggar.

“Di pa lagi ko gusto’g kasal. I prefer sa live-in kay dili lisod ang pagbulag kun di magkasinabtanay.”

“Nagplano ka ba diay sa pagpakigbulag nako, Maria.”

“Wa man. Pero everything can happen in the future. Di ta makatagna sa dagan sa panahon.”

Wala na magtingog si Neggar.

Hangtod nga miabot mi sa SM City, Cebu. Ug namalit dayon mi’g akong mga gamit. Human namo’g pamalit, nanakay kami og taxi aron mopauli sa balay ni Neggar, sa Lapulapu City.

Hamugaway ang balay ni Neggar. Mingaw kaayo kay siya ra mang usa ang nagpuyo. Luag ang sala. Kompleto sa kahimanan. May internet connection. May banyo ang iyang kuwarto.

Sumala sa gisugilon ni Neggar nako, napalit niya ang maong balay pinaagi sa hulogan nga paagi. Iya kining gi-loan sa Pag-ibig. Bisan dili dako apan maayo ang plastada sa iyang mga gamit mao nga luag tan-awon.

“I like it here,” giingnan ko si Neggar.

“Good,” nagkanayon si Neggar. “Sukad karon, mao na kini ang atong pinuy-anan. Ikaw ang akong Rayna dinhi ug ako ang hari.”

Ug daw wala mi batia’g kakapoy gikan sa taas nga biyahe. Ang lawasnong kahinam maoy mipatigbabaw sa tagsatagsa namo ka hunahuna. -- Sumpayan pa