Maria Magdalena

Gula 119

Mora ko’g nabungog sa pagtamparos ni Daniel kanako. Nahaumod ko sa ibabaw sa kama. Unya sa akong paglingi, akong nakita nga gipatidpatiran ni Daniel si Walter hangtod nga nakuyapan kini.

Mikurog ko sa tumang kahadlok sa dihang ako na usab ang giatubang ni Daniel. Dili ko makaharong sa kahait sa iyang tinan-awan. Daw nagtuyok ang iyang kalimutaw.

“Pag-ilis kay mamauli kita sa ato,” matud ni Daniel. Daghan kita’g angay panagsultihan mahitungod niining kabuang nga imong gihimo samtang wala ko.”

Wa koy tingogtingog nga nag-ilis. Unya nanggawas kami sa hotel. Gibiyaan lang namo si Walter didto sa kuwarto nga wala pa mabaliki sa panimuot. Nagpahatod kami’g taxi paingon sa City Link diin didto kami manakay og V-hire paingon sa among gipuy-an.

Pag-abot namo sa balay, wala ako magtingog. Tumang kahadlok ang akong gibati. Nasayod ko nga nasuko pag-ayo si Daniel kanako. Nagpaabot na lang ko kun unsay iyang buhaton ug isulti kanako.

“Wa ka tingali magdahom, no,” ni Daniel pa nga nagpasopaso sa sala samtang ako nagduko nga naglingkod sa sopa, “nga masakpan nako ang imong pagbudhi sa atong kaminyoon?” Nakalimot seguro ka nga walay asong makumkom, mogawas gyud kini.”

Wala ko motingog. Nagpabilin ko nga nagduko. Gibati ko nga daw wala na koy nawong nga ikaatubang kang Daniel.

“May nagtaho nako bahin sa imong binuhatan dinhi samtang wa, ko,” asoy ni Daniel. “Di na kinahanglang masayod ka kun kinsa ang naghatag nako og kasayoran.” -- Sumpayan pa