Maria Magdalena

“Kamo gyud diay ni...! kumosta kamo, mga maluibon!” Nagkayo ang mga mata ni Daniel nga nagtan-aw namong duha ni Walter. Nagpangumo siya sa kasuko. Mura’g kapatyonon siya kanamo.

“D-Daniel...” Mikurog ang akong tingog nga nakalitan ug wala magdahom nga mahiabot ang akong bana. Kay dili madali ang gilay-on sa iyang gitrabahoan.

“Wa gyud diay masayop ang naghatag nako’g kasayoran,” ni Daniel pa. “Naaktohan ko gyud kamo nga nagtambayayong pagduhig og buling sa akong pagka-bana.”

“B-bestfriend,” ni Walter pa. “Estoryahon lang una ni nato.”

“Hilom!” Singhag ni Daniel dungan ang pagbuhi sa usa ka makusog nga sumbag. Maayong pagkaigo ang nawong ni Walter. Ug gisundan pa kini sa usa ka flying kick. Dihang mihana kini’g bangon, gipatiran kini ni Daniel. Gikulata ni Daniel si Walter. Wala gyud makahimo si Walter sa pagpanalipod sa iyang kaugalingon.

Nakasiyagit ko sa tumang kalisang tungod kay bun-og na kaayo si Walter apan nagpadayon gihapon si Daniel sa pagkulata kaniya. Nagkadugo na si Walter.

“Igo, na, Daniel, please,” matud ko nga migakos sa akong bana.

Tungod ba kaha kay gigamhan na sa tumang kalagot, si Daniel wa na makapugong kanako. Giwakli niya ang akong mga kamot nga naggakos kaniya. Nawala ang pagka-Diyosnon ni Daniel niining tungora, nausab gyud ang iyang panagway tungod sa kasuko. Unya iya kong gitamparos ug gilud-an ang akong nawong. -- Sumpayan pa

 

Show comments