Tapos makapangareglar sa iyang kaugalingon, si Vanessa midali paggawas sa iyang kuwarto. Paghitangka niya sa sala, si Albert iyang natukmaan nga nag-inusarang naglingkod sa sopa.
“Nasayod ka na diay nga nia na kami?†nagkanayon si Vanessa nga wala magdahom nga mahitungha si Albert sa ilang pinuy-anan niining gabhiona.
Si Albert nahitutok kang Vanessa nianang tinan-awan nga daw nagatugkad sa pagbati sa dalaga.
Miduko si Vanessa. Dili siya makaharong sa tinan-awan ni Albert kaniya. Nahadlok siya nga basin og mabasa ni Albert diha sa iyang mga mata nga gitaptan siya’g sakit nga wala nay kaayohan ug silang duha unya ang mag-antos sa samang balatian.
Taudtaod nga mihabol kanila ang kahilom. Ang usa’g-usa kanila ingon sa managsamang nagpaabot kun kinsa kanila ang mouna pagsulti.
“Kumosta diay ang inyong lakaw didto sa Bicol?†nangutana si Albert pagkataudtaud.
“Okey man,†tubag ni Vanessa. “Walay kakulian.â€
Hugot gyud ang pagtuo ni Albert nga sa Bicol miadto si Vanessa ug ang iyang amahan. Pero ang tinuod niini sa Manila diay. Dili gusto si Vanessa nga magduda si Albert sa iyang kalit nga paglarga.
Nahawan ang hunahuna ni Albert pagkasayod nga nasayop lang diay siya sa iyang katahap nga nagsabak si Vanessa ug gipakuha niini ang bata didto sa Bicol. -- Sumpayan pa