Gibati ni Albert ang kaul-ol sa iyang kaunoran sa mga bitiis gumikan sa iyang pagbaklay. May igong gilay-on ang iyang gibaktas kaganina.
Human makahubo sa iyang sapot, mihigda si Albert sa kama. Pagpiyong sa iyang mga mata, nahulagway sa iyang handurawan ang larawan ni Vanessa nga nagkatawa. Katawa nga daw nagdala’g kantalita!
Unya mipuli na usab sa iyang handurawan ang larawan ni Josheba. Nagpatulo sa mga luha ang iyang hinigugma. Nanudya! Nanghimaraot kini kaniya.
Wala sa hunahuna nga napukpok ni Albert ang iyang dughan. Gihasol siya sa tumang kabalaka ug kahigwaos.
Gipaningkamotan ni Albert ang pagwakli sa maong talan-awon sila si Josheba ug Vanessa sa iyang kaisipan. Gusto na niyang mopahulay. Tuod man, gumikan sa kahapo sa iyang lawas nga nagbudlay sa pagbaklay, nahikatulog siya nga nahinanok.
Sa pagkawagtang o pagkawala ni Vanessa, mibalik si Albert kang Josheba. Kanunay na siyang moabli sa iyang email ug Facebook.
Tulin ang pagpanglabay sa mga adlaw. Usa niana ka adlaw, nanawag si Josheba. (Niining higayona wala pa gihapon mahiuli si Vanessa ug ang papa niini). Atua pa gihapon sila sa Bicol matud nila.
Nahinangop si Josheba sa pagkabati sa tingog ni Albert. Nahinangop usab si Albert. Apan mopasulabi sa iyang kaisipan ang kabalaka nga naghasol kaniya. -- Sumpayan pa