“Naa ra kanimo ang tanan, Brod,” ni Eking pa nga mitugaw sa iyang pagpakahilom, “kun tumanon mo ba o dili ang akong gisugyot.”
Hangtod sa pagkagabii gihamok ang hunahuna ni Albert sa gisugyot ni Eking nga maoy iyang buhaton kang Josheba. Gisaopan ang iyang galamhan sa kahigwaos. Wala na gayod siya makatugkad sa hingpit sa kahulogan sa ipabuhat ni Eking kaniya ngadto sa iyang hinigugma.
Wala mahimutang si Albert sa iyang higdaanan. Nagpunay siya’g limbaglimbag. Nag-alindasay ang iyang kahiladman. Gusto na unta siyang matulog aron makapahulay kay mo-duty pa siya sa trabahoan nianang pagka-ugma. Apan wala siya dukaa. Piyongon man niya ang iyang mga mata apan ang iyang hunahuna naglihok ug nagmata--naglatagaw. Maoy didto sa iyang kahimungawong kanunay ang gisugyot ni Eking nga buhaton kang Josheba.
Nabati na niya ang makusog nga hagok sa iyang inahan didto sa pikas nga kuwarto. Nahikatulog nag maayo ang iyang mama Gloria. Apan siya nagpabiling nagmata ug samok ang kaisipan.
Nahunahuna niya nga dili sayon ang pagbuhat sa gisugyot ni Eking kaniya. Natino niya nga motutol gayod si Josheba niini tungod kay dili pa sila kinasal. Malagmit nga masuko pa kini kaniya. -- Sumpayan pa