Ang mga ngabil ni Letecia mangtas

Sa tanang mga anak nga dalaga ni Manang Goria si Letecia ra ang maingon tang punga ang pinaka guwapa ug pinaka nindot og lawas kanila. Naa si Babet apan may  pagka potot og height ug si Linda pod nga ikaduha nga maoy sunod ni Babet lisngagon og ilong.

Hinuon may pamanit man si Linda nga may pagka hamis ug is-isgon apan mao lagi dili pod maayo ang korte sa iyang lawas, ug ang ikatulo nga si Tita budlaton og mga mata ug dili magtingogtingog kay naa lang kanunay sa ilang tindahan.

Mao bitaw nga kun dunay mga pasundayag dinhi sa baryo Hagokhagok labi nag mga fashion show nga iatol sa pangilin dinhi sa ilang baryo dili gyod masipyat ang mga tigpasiugda sa pagkuha kang Letecia tungod lagi sa iyang katahom.

Ug karon dunay usa ka lalaki nga hilom nga nahigugma kang Letty o Letecia ug kini mao si Cosme. Dato si Cosme kay bugtong anak ug siya ang nakasunod sa katigayonan sa iyang mga ginikanan nga nangamatay na kay naapil sa pagkalunod sa barko.

Apan gilikayan siya ni Letecia kay ang kasingkasing ni Letecia didto na man mopitik sa anak sa ilang hardinero nga si Noy Pidio ug ang maong binuhat nga maoy natingban sa hilom nga pagmahal ni Letecia mao si Mando. Hilomon si Mando. Kun sugoon motuman dayon.

Ang nakaapan lang kay Grade six ra ang natapos ni Mando. Dihay kausa giduol siya ni Letecia. Matud pa sa dalaga dihang may gikuha kini sa iyang amahan nga hardinero, “ Mando, kamao kang momasahe?”

“Ha, aw, kuan, kamao’g gamay,” ni Mando pa nga mora’g gibati’g kaulaw sa gipangutana sa dalaga. Mitutok si Mando sa dalaga. Nakapanglad-ok siya sa kaanindot sa lawas niini labi na sa mga ngabil niini nga mora’g sama kapula sa hinog nga tambis ug maayo pa gyod kaayong pagka porma. Alang kang Mando tingali si Letecia na ang babaye nga hilom niyang gihigugma apan wala siya’y mahimo kay kutob ra pangandoy ang iyang mabuhat -- way katumanan kay pobre siya  ug dato ang dalaga. “Dali na, Mando, masahii na ko,” ni Letecia pa. Ug tuod man, misunod dayon si Mando sa dalaga. Didto sa kuwarto sa dalaga gitapisan lang og tualya ang lawas niini. Gikumot ni Mando ang dapit sa may paa ni Letty ug nabati ni Mando nga miagulo ang dalaga.

“Ngano, kusog ra, Ma’am, ang akong pagpislit?” sa ulitawo pa.

“Okey ra, uy, mao nay akong gusto, dili kaayo kusog nga pagka pislit,” unya mihayang sa paghigda ang dalaga ug mipahiyom kini. “Mando, motuo kag ungo?”

“Ha, aw, kuan, motuo man. Kay didto sa among isla sa Lampinig, daghan man kaayong mga ungo didto,” ni Mando pa nga mitutok sa dughan ni Letecia nga gisalipdan lang sa tualya.

“Mao ba, kuan, kanang ungo man mig kaliwat, Mando. Pero, di mangunay og silingan labi nag suod namo ug sakop namo dinhi sa among panimalay sama sa mga sulogoon,” mitutok si Letecia kang Mando. “Guwapo man diay ka, no, Mando...”

“A, kuan, Ma’am, guwapo lagi pero wa man koy grado. Kutob ra man ko sa Grade six. Gusto unta kong moeskuyla kaniadto sa hayiskol apan wala may ikagasto si tatay Pidoy...” Miduko ang ulitawo.

“Sige lang god. Ang importante nga buotan ka. Abi nimo, no, gusto ko’g lalaki nga buotan, bahala nag pobre basta buotan,” ni Letecia pa. “Duna ko’y ipakita nimo. Di ka ba mahadlok?”

“Nganong mahadlok man, Ma’am, unsa may kahadlokan?” kalma nga nagpakisayod si Mando.

“Mahimo na kong ungo inig tikyop sa kangitngit,” ni Letecia pa nga mikuha sa tualya nga gisalimbong sa iyang lawas. “Kay nakagusto man ko nimo, Mando, karon, tan-awa ang akong mga ngabil, tutoki...”

“Uy, Ma’am, naunsa man nang imong mga ngabil nga mibudlot man pagkalit ug ingon sa mibuliskad ug, uy, uy, nanggawas ang imong tag-as nga mga bangkil ... ungooo ... ungoooo ... ungoo ka gyod diay Ma’am Letecia ... kun mao na, ikaw usab ang babaye nga maoy akong gusto ... nia tan-awa sab ko, Ma’am ... tutokiii kooo, haaaa!!” Ug nahimong laksot ang nawong n i Mando. “Ungo sad mig kaliwat, Ma’am Letecia ug ikaw, ikaw ang akong tagamtamon karon ... haaaa ... ngrrrrkkk wakkkkk.” (Kataposan)