“Bisyoso ka man sab gud kaayo,” matud ko. “Kini lang imong gibuhat nga pagpamurikat, maayo ba gud ni?” Dugang lang kini sa imong gasto. Dili ka na angay mangabang kay aduna ka na may asawa? Ang nakadaot gud ninyong mga lalaki kay dili kamo matagbaw sa usa ka babaye.”
“Grabeha sab nimong mo-sermon uy,” ni Tinley pa. “Lupig pa man nimoy usa ka pari?”
“Dili sermon kining ako, Tinley,” matud ko. “Nagsulti lang ko sa matuod. Bisan ingon niini ang akong trabaho apan nasayod ko kun unsay maayo ug unsay daotan.”
Wala makatingog si Tinley.
“Nasayod kong dili maayo ang akong trabaho, Tinley. Ug labaw nang dili maayo kun kamong mga lalaki mopatol sa among trabaho. Sa matag pick-up ninyo sa mga babayeng mugbog lupad, sama ra nga inyong gisuportahan ang sayop ug luod namong binuhatan.”
“Kun nasayod ka lang nga supak kaayo ko niining trabahoa seguro maluoy gyud ka nako,” matud ko. “Apan wala ko’y laing padulngan, Tinley. Wala koy nahumang kurso ug wala ko’y laing nahibaw-ang trabaho.”
“Di ba minyo ka man? sukit ni Tinley. “Hain man diay ang imong bana?”
“Nagbulag mi,” matud ko. “Iyang gibilin diri kanako ang among duha ka mga anak.
“Kaniadto nagtinda-tinda ko apan nag-anam kadako ang among kinahanglan tungod kay dagko na man pud ang akong mga anak, matud ko.“Mao napugos lang gyud ko niining trabahoa, Tinley. Tungod kay nagtuo ko nga mahaw-as mi sa among kalisod sa kinabuhi.” -- Sumpayan pa